Kocham trąbkę

Free Counter

Trąbka mnie rozrzewnia.

Dziś wszystkich, komu przyjdzie
na to ochota, zapraszam,
jak widać, na "Święto Trąbek"*)

Niech nam rzewnie grają,
bo i temat rzewny.

Widziałeś takie szpitale, przychodnie, poczekalnie,
gdzie oczy oczekujących są
mało radosne?
Gdzie łatwo o wybuchy irytacji,
gdzie pacjenci
nadchodzą jakby z ociąganiem?

A tu nagle zażywna rejestratorka zbeszta kogoś,
tak na wesoło, z wyraźną sympatią.
I robi się słonecznie.
Trąbka gra cichutko.

W innym budynku tego szpitala starszy pan,
w podniszczonych butach,
raz po raz wesoło dowcipkuje,
skutecznie
rozweselając wymizerowaną żonę.
Słyszysz? Znowu gra...

Kolejny korytarz: na wolnym krzesełku
przysiadła babcia, a przy niej
całkiem już wyrośnięty wnuk.
I chłopak zaczyna opowiadać jej
zabawne sytuacje ze szkoły.
Tylko przez moment, gdy zamilkł,
widać było, że nie jest mu łatwo.

Kocham trąbkę...

*)Pędzla Aleksandra Gierymskiego